آموزش سنتی معماری در ایران و ارزیابی آن از دیدگاه یادگیری مبتنی بر مغز
نویسندگان
چکیده
وجود آثار ارزشمند معماری گذشته ایران، نشان از ساخته شدن آنها به دست هنرمندانی است که از توانمندی های بالای هنری، فنی و فرهنگی برخوردار بوده اند؛ چنین توانمندی هایی به خودی خود نشان دهندۀ وجود دانش معماری مناسب در میان آنهاست. بدیهی است که برخورداری از این توانمندها علیرغم عدم وجود نظام آموزشی دانشگاهی در میان معماران سنتی، صرفاً از طریق تجربههای شخصی و بدون بهرهگیری از آموزش های حرفه ای مناسب نمیتواند صورت پذیرفته باشد. نظام آموزشی فعلی در ایران صرفاً با الگوبرداری از برخی سیستم های آموزشی غربی و برخی تغییرات در آن بنیان نهاده شده و با چشمپوشی از تجربیات مثبت گذشته، خود را از استفاده از آنها محروم کرده است، بنابراین شناخت تجربههایی که پیشینیان برای پرورش معماران از آن بهره می بردند و تلفیق جنبه های مثبت آن با نظام های فعلی آموزشی، می تواند در ارتقای این نظام ها مفید واقع گردد. نگارنده این مقاله به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که عناصر اصلی در شکلدهی به آموزش معماران در معماری گذشته چه بوده است؟ پژوهش مورد نظر، نوعی پژوهش کیفی است که با استفاده از روش تئوری مفهومسازی بنیادی به مطالعه نظام سنتی آموزش معماری در ایران و بررسی مباحث و روش های آموزشی در آن پرداخته، و نظام آموزش سنتی معماری را بر اساس نظریه های آموزشی مبتنی بر نظریه های یادگیری مبتنی بر مغز با هدف شناخت ویژگی های مثبت در نظام آموزش سنتی معماری ارزیابی کرده است. یافته های پژوهش نشان می دهد، برخلاف آنچه غالباً تصور می شود، نظام سنتی آموزش معماری در ایران صرفاً شامل آموزش های عملی نبوده و آموزش مباحث نظری و مبانی فکری، بخش دیگری از آموخته های معماران را تشکیل می دادهاند.
منابع مشابه
سنجش و ارزیابی در نظام آموزش معماری با تأکید بر یادگیری مبتنی بر تیم و ارزشیابی همتایان
آموزش معماری یکی از موضوعات مهم و کلیدی در جریان رشد و شکوفایی معماری در ایران و ترسیم آینده معماری ایران و جهان به شمار می آید. پرورش خلاقیت و روحیه انتقادی دانشجویان در ارائه طرح های معماری و ارزیابی دقیق و صحیح آن، دارای پیچیدگی های خاصی بوده، و عدم توجه کافی به عوام لجنبی مؤثر و تأثیرگذار بر ارزیابی، شیوه های جاری آموزش و قضاوت را با چالش های اساسی مواجه ساخته است که ماحصل این مسائل عمل و ح...
متن کاملبررسی سیستماتیک تأثیر یادگیری مبتنی بر مسأله در یادگیری، رضایتمندی و اثربخشی آن در آموزش پزشکی ایران
زمینه و هدف: دورنمای اصلی آموزش پزشکی، بهبود کیفیت مراقبت‌های بهداشتی می‌باشد که توسط پزشکان انجام می‌گیرد. این که پزشکان در چه سطحی و در چه زمانی خدمات خود را ارایه کنند، به آموزش پزشکی وابسته است که دانشجویان پژوهشگری تربیت کند تا پاسخگوی نیازهای در حال تغییر جامعه باشد. یادگیری مبتنی بر مسأله به عنوان یکی از روش‌های یادگیری دانشجو محور، می‌تواند چنین بستری را فراهم سازد. هدف از انجام مطالعه ...
متن کاملنقش تدابیر اقلیمی مبتنی بر جابه‌جایی فصلی در طب سنتی بر سلامت انسان و تأثیر آن بر شکلگیری سازمان فضایی معماری مسکونی سنتی ایران
هدف از انجام این تحقیق، واکاوی خاستگاه دانش اقلیمی معماران سنتی و یافتن نقش مبانی طبی تدابیر اقلیمی مبتنی بر جابه‌جایی فصلی، به‌مثابۀ رفتار تنظیم‌کنندۀ شرایط محیطی بر سلامت انسان و شکلگیری سازمان فضایی معماری مسکونی چهار اقلیم ایران با تکیه بر مبانی طبی است. روش تحقیق در بخش گردآوری اطلاعات، تفسیری‌تاریخی و در حوزۀ شواهد مصداقی، موردپژوهی و تطبیقی‌تحلیلی و در بخش تحلیل اطلاعات، کیفی است. یافته...
متن کاملسنجش و ارزیابی در نظام آموزش معماری با تأکید بر یادگیری مبتنی بر تیم و ارزشیابی همتایان
آموزش معماری یکی از موضوعات مهم و کلیدی در جریان رشد و شکوفایی معماری در ایران و ترسیم آینده معماری ایران و جهان به شمار می آید. پرورش خلاقیت و روحیه انتقادی دانشجویان در ارائه طرح های معماری و ارزیابی دقیق و صحیح آن، دارای پیچیدگی های خاصی بوده، و عدم توجه کافی به عوام لجنبی مؤثر و تأثیرگذار بر ارزیابی، شیوه های جاری آموزش و قضاوت را با چالش های اساسی مواجه ساخته است که ماحصل این مسائل عمل و ح...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
مطالعات معماری ایرانجلد ۱، شماره ۱، صفحات ۳۹-۵۸
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023